۲۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۴

به خدایی که دست قدرت او
ناوک مجری قدر فکند

دست قهرش مگر ز وعد و وعید
جوز در مغز معصیت شکند

کز ملافات مردک جاهل
بیخ شادی ز جان و دل بکند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۳ - در وصل سرای مجدالدین ابوالحسن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۵ - در تهنیت منصب گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.