۳۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۵ - در مدح قاضی حمیدالدین

ای به تو مخصوص اعجاز سخن
چون به وترای وتر در معنی قنوت

سمت درگاهت سعود چرخ را
گشته در دوران کل خیرالسموت

روزگاری در کمال ناقصان
روزگار اطلس کند ز برگ توت

ما چو قرص ارزن و حوت غدیر
تو چو قرص آفتا و برج حوت

صعوهٔ ما مرد سیمرغ تو نیست
تو قوی بازو به فضلی ما به قوت

پیش نظم چون نسیج الوحد تو
چیست نظم ما نسیج النعکبوت

گرچه در تالیف این ابیات نیست
بی‌سمین غثی و قسبی بی‌کروت

رای عالی در جواب این مبند
لایق اینجا السکوتست السکوت

ای به حق بخت تو حی لاینام
بادی اندر حفظ حی لایموت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶ - در مدح صاحب ناصرالدین طاهر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.