۳۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۹

بوطیب آنکه سرد و جفا گفت مر مرا
بگذاشتم که مرد سفیهست و عقربی است

ور زانکه از سفه به همه عمر در جهان
دشنام من دهد چه کنم گرچه مصعبی است

از حرمت علیکم او تا به قد سلف
هرچ از تبار اوست پلیدست و روسبی است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸ - در مدح موئیدالدین مودودشاه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.