رتبت و تمیکن صدر موئتمن
همچو قدر و همتش بی‌منتهاست

آفتابش در سخاوت مقتدیست
واسمان را در کفایت مقتداست

طبع شد بیگانه با آز و نیاز
تا کفش با جود و بخشش آشناست

دست او را خواستم گفتن سخیست
باز گفتم نه غلط کردم سخاست

ای جوادی کز پی مدح و ثنات
بر من از مدح و ثنا مدح و ثناست

عالمی از کبریایی سر به سر
گرچه عالم سر به سر کبر و ریاست

زحمتی آورده‌ام بار دگر
گرچه روز و شب دلت در یاد ماست

کار شاعر زحمت آوردن بود
وانکه رحمت آورد کار شماست

هست مستغنی ز شرح از بهر آنک
شرح کردن زانچه می‌دانی خطاست

بادت اندر دولت باقی بقا
تا بقا از ایزد باقی بقاست