۳۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲

انوری چون خدای راه نمود
مصطفی را به نور لوشینا

برد قدرش به دولت فرقان
پای بر فرق گنبد مینا

نور عرشش به عرش سایه فکند
چون تجلی به سینهٔ سینا

مسکن روح قدس شد دل او
نی دل تنگ بوعلی سینا

سخن از شرع دین احمد گو
بی‌دلا ابلها و بی‌دنیا

چشم در شرع مصطفی بگشا
گر نه‌ای تو به عقل نابینا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - در تعریف علم و شان آن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - موعظه در رفع امل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.