۳۱۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۳

بس دست دعا بر آسمان بود
تا پای برآمدت به سنگی

ای گرگ نگفتمت که روزی
ناگه به سر افتدت پلنگی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.