۳۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

اگر ملازم خاک در کسی باشی
چو آستانه ندیم خسیت باید بود

ز بهر نعمت دنیا که خاک بر سر او
برین مثال که گفتم بسیت باید بود

هزار سال تنعم کنی بدان نرسد
که یک زمان به مراد کسیت باید بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.