۳۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵

یکی از بخت کامران بینی
دیگری تنگ عیش و کوته‌دست

آن در آن چاه خویشتن نفتاد
وین برین تخت خویشتن ننشست

تاج دولت خدای می‌بخشد
هر که را این مقام و رتبت هست

لاجرم خلق را به خدمت او
کمر بندگی بباید بست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.