۳۲۸ بار خوانده شده
زری که نقد جوانی است گم شد از کف عمر
در این سراچهٔ خاکی که دل خرابم ازو
به آب دیده نبینی که خاک میشویم
بدان طمع که زر عمر باز یابم ازو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
در این سراچهٔ خاکی که دل خرابم ازو
به آب دیده نبینی که خاک میشویم
بدان طمع که زر عمر باز یابم ازو
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۸ - در مرثیهٔ فلکی شروانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.