۳۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۰ - در مرثیهٔ صدر الدین

جهان پیمانه را ماند به عینه
که چون پر شد تهی گردد به هر بار

کنون از مرگ صدر الدین تهی گشت
نپندارم که پر گردد دگر بار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹ - در مرثیهٔ وحید الدین عموی خود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.