۳۱۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۳

شکست این دلم نادرست اعتقادی
به سم خار در دیدهٔ آرزو زد

خطا کرد پرگار غمزش همانا
که زخمی بر آن سینهٔ نیک‌خو زد

شنیدی که زنبور کافر بمیرد
هر آنگه که نیشی به مردم فرو زد

نه کژدم سر نیش زد عالمی را
که او را وبال آمد آن نیش کو زد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴ - در مدح اقضی القضاة عز الدین بوعمران
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.