من آن خاقانی دریا ضمیرم
کز ابر خاطرش خورشید برق است

دبیری را توئی هم حرفتم لیک
شعارم صدق و آئین تو زرق است

اگرچه هر دو خون ریزند لیکن
هم از جلاد تا فصاد فرق است