۲۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰ - قطعه

ای شمع سرکشان که به سر پنجهٔ جفا
سر رشته وفای مرا تاب داده‌ای

گر سارمت فکار به زخم سخن مرنج
چون خنجر زبان مرا آب داده‌ای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.