۲۹۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۶

زهی بر حشمت گردون اساست
ز حیرت دیدهٔ افلاک خیره

به من لطف دی و امروزت آخر
چه باشد گر بود بر یک و تیره

نمائی گر به جای لطف موعود
عطائی از عطایای صغیره

شود جود تو را مقدار ناقص
شود طبع تو را آهسته تیره

قضای حاجت من گر ثوابست
برای روز بد بادت ذخیره

دراز بخت من ناکس گناهست
گناهی میکنی باری کبیره
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.