۲۸۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲ - وله ایضا

خان حاتم دل جم جاه که جبار جلیل
هرچه از بدو ازل داد باو نیکو داد

از زرو گنج ملوک آن که به صد بنده دهند
آن سخن سنج به یک بنده مدحت گو داد

بود از دولت آن مالک مملوک نواز
هرچه ما بی درمان را ز فواید رو داد

بهر نقدی که درین وقت به از گنجی بود
منت از شاه کشیدیم ولی زر او داد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.