۳۳۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۱ - هم در هجای معجزی شاعر

معجز معجزی پدید آمد
چون فرورید قوم او پسری

بی‌نهادی پلید و پر هوسی
بی‌زمانی دراز و بی‌خبری

هم ازو بود و از کفایت او
که بهر کار دارد او هنری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۲ - در رثای امیر معزی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.