۳۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۶

ای دریغا که روز برنایی
عهد بشکست و جاودانه نماند

از زمانه غرض جوانی بود
لیک از گردش زمانه نماند

آب معشوق را زمانه بریخت
و آتش عشق را زبانه نماند

ای سنایی دل از جهان برکن
بر کس این دور جاودانه نماند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵ - در رثای زکی‌الدین بلخی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.