۲۵۰ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۵۲۴

شب من سیه شد از غم مه من کجات جویم
به شب دراز هجران مگر از خدات جویم

نه ای گلی که آرد سوی مات هیچ بادی
ز پی دل خودست این که من حیات جویم

سخت به سرو گویم خبرت ز باد پرسم
تو درون دیده و دل ز کسان چرات جویم؟

به دل و دو دیده و جان همه جا نهفته هستی
چو نبینم آشکار به کدام جات جویم؟

چو ز آه دردمندان سوی تو رود بلایی
به میان سپر شوم همره آن بلات جویم

سر گم شده بجوید مگر از در تو خسرو
ز کجاست بخت آنم که به زیر پایت جویم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۲۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.