نی پای آنکه از سر کویت سفر کنم
نه دست آنکه دست به زلف تو در کنم

ذوق جفا و جور تو بر من حرام باد
گر من به جز وفای تو کاری دگر کنم

چشمت به خواب ناز و مرا قصهٔ دراز
آمد شبم به روز سخن مختصر کنم