۲۴۴ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۴۸۹

رخی که برکف پای تو سیم تن مالم
دریغم آید اگر برگل و سمن مالم

دران شبی که کنم گشت کوی تو همه روز
دو دیده را به کف پای خویشتن مالم

غبار کوی تو با خویشتن برم در خاک
عبیر رحمت جاوید برکفن مالم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۸۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.