۲۴۳ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۳۵۴

باد مشک ازسر زلفش بوزید ای بلبل
بوستان را خبری ده که صبا می آید

عاشقان را بگه رفتن و باز آمدنش
دل ز جامی رو دو باز به جا می‌آید

ما به نظارهٔ آن ماه چنان مستغرق
که همه خلق به نظارهٔ ما می آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۵۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.