سیلاب سرشک هجران توأم دوش
تا دوش بد امروز به بالای سر آمد

یار ب چه توان کرد که می‌خواری و رندی
پیش همه عیب است و مرا این هنرآمد

گر عادت بخت من و خوی تو چنین است
مشکل بود از کلبهٔ احزان بدر آمد