۲۷۵ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۲۵۸

بلایی گشت حسنت بر زمین و هم‌چو تو ماهی
اگر برآسمان باشد بلای آسمان باشد

ببوسی می‌فروشم جان به شرط آنکه اندر وی
اگر جز مهر خود بینی مراجان رایگان باشد

دل خود را به زلف چون خودی بربند تادانی
که جان چون منی اندر دل شب بر چسان باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۵۷
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.