۳۰۸ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۲۳۸

سرو در باغ اگر هم‌چو تو موزون خیزد
ای بسا ناله که از بلبل مفتون خیزد

ساکنان سرکوی تو نباشند به هوش
کان زمینی است که از وی همه مجنون خیزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۳۷
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.