۲۶۵ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۲۲۵

شب ! وفتاد و غمت باز کار خواهد کرد
دو چشم تیره ستاره شمار خواهد کرد

خیال یار گذر کرد این طرف ای صبر
بیا که باز مرا بی قرار خواهد کرد

دلم به صحبت رندان همی کشد دایم
دعای پیر رابات کار خواهد کرد

گزیر نیست ز تو هر جفا که هست بکن
که بنده هر چه بود اختیار خواهد کرد

به عشق مرد شود کشته وین هنر خسرو
اگر حیات بود مرد وار خواهد کرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۲۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.