۳۶۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۲

گر نه بدبختمی، مراکه فگند؟
به یکی جاف جاف زود غرس

او مرا پیش شیر بپسندد
من نتاوم برو نشسته مگس

گرچه نامردم است، مهر و وفاش
نشود هیچ از این دلم یرگس

گیردی آب جوی رز پندام
چون بود بسته بنک راه ز خس
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱ - در مدح نصر بن احمد سامانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.