خم ابروی او در جانفزائی
طراز آستین دلربائی

خدا را محض لطفش آفریده
به نام ایزد زهی لطف خدائی

به غمزه چشم مستش کرده پیدا
رسوم هستی و سحر آزمائی

ز کوی او غباری کاورد باد
کند در چشم جانها توتیائی

عبید ار پادشاهی خواهی آخر
برو پیشش گدائی کن گدائی