روح بخشی، ای نسیم صبحدم
خود مگر می‌آیی از ملک عجم

تازه گردید از تو درد اشتیاق
می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

مردهٔ صد ساله یابد از تو جان
تو مگر کردی گذر از اصفهان