ای رشگ بتان به کج کلاهی
قربان سرت شوم اللهی

تو بسته میان به کشتن من
من بسته کمر به عذرخواهی

روی تو ز باده ارغوانی
رخسارهٔ من ز غصه کاهی

من خورده قسم به عصمت تو
تو داده به خون من گواهی

ماهی تو درین لباس شبرنگ
یا آب حیات در سیاهی

گویند که ماهی و نگویند
وصف مه روی تو کماهی

ابرو بنما و رخ که بینند
در خیمهٔ آفتاب ماهی

ای بر سر تو همای دولت
انداخته سایهٔ الهی

بر محتشم گدا ببخشای
شکرانهٔ این که پادشاهی