تنی زلال‌وش آن سرو گل قبا دارد
که موج از اثر جنبش صبا دارد

شب آمد و سخن از کید مدعی می‌گفت
ازین سخن دگر آیا چه مدعا دارد

رقیب جان برد از هجر و بر خورد ز وصال
من از فراق بمیرم خدا روا دارد

ز حال آن بت بیگانه وش خبر پرسید
که باد می‌وزد و بوی آشنا دارد

رکاب خشم برای که کرده باز گران
تحملت که عنان کرشمه‌ها دارد

فتاده بس که حدیث من و تو در افواه
بهر که می‌نگرم گفتگوی ما دارد

به محتشم تو مزن طعنه گر ندارد هیچ
اگرچه هیچ ندارد نه خود تو را دارد