بی‌پرده برآئی چو به صحرای قیامت
خلد از هوس آید به تماشای قیامت

هنگامه بگردد چو خورد غلغلهٔ تو
بر معرکه معرکه آرای قیامت

در حشر گر آید نم رحمت ز کف تو
روید همه شمشیر ز صحرای قیامت

در قتل من امروز مبر خوف مکافات
کاین داوری افتاد به فردای قیامت

بنشین و مجنبان لب عشاق که کم نیست
غوغای قیام تو ز غوغای قیامت

پروردهٔ تفتندهٔ بیابان تمنا
جنت شمرد دوزخ فردای قیامت

فرداست دوان محتشم از دست تو در حشر
با صد تن عریان همه رسوای قیامت