۳۲۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۲۴

عودم چو نبود چوب بید آوردم
روی سیه و موی سپید آوردم

چون خود گفتی که ناامیدی کفرست
فرمان تو بردم و امید آوردم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۲۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.