۳۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱

میرزا صادق که پیش قامتش
سرو باشد چون نهال کوتهی

آنکه از نورالهی روی اوست
آگهی بخش دل هر آگهی

کوکب بخت بلند بی‌زوال
پیش پا بگذاشتش روشن رهی

بست عقد ازدواج و اتصال
با درخشان مهری و تابان مهی

چون به شادی و نشاط آن هر دو یار
همنشین گشتند در خلوت‌گهی

عقل با هاتف پی تاریخ آن
گفت مهری مجتمع شد با مهی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.