۳۰۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

پیوسته صبور و رنج‌کش می‌باشم
وندر پی عاشقان ترش می‌باشم

دل در دو جهان هیچ نخواهم بستن
با آنکه مرا خوش است خوش می‌باشم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.