۳۵۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۱۳

خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد
بنفشه نسخهٔ آن نوبهار بنویسد

نسیم باد صبا شرح آن خط ریحان
به مشک بر ورق لاله زار بنویسد

بسا رساله که در باب اشک ما دریا
بدیده بر گهر آبدار بنویسد

بروزگار تواند اسیر قید فراق
که شمه‌ئی ز غم روزگار بنویسد

بیاد لعل تو هر لحظه چشم من فصلی
برین دو جلد جواهر نگار بنویسد

سواد خط تو یاقوت اگر دهد دستش
بر آفتاب بخط غبار بنویسد

حدیث خون دلم هر دم ابن مقلهٔ چشم
روان بگرد لب جویبار بنویسد

فلک حکایت خوناب دیدهٔ فرهاد
بلعل بر کمر کوهسار بنویسد

کسی که قصهٔ منصور بشنود خواجو
به خون سوخته بر پای دار بنویسد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.