من شنیدم که صاحب دیذی
داشت ناپاکزاده تلمیذی

سالها دیده در سرای سپنج
پر هنر بر سرش مصیبت و رنج

تا خرد جمع کرد و دانا شد
هم سخن گوی و هم توانا شد

گر چه بسیار مال و جاه بیافت
قرب سلطان و عز شاه بیافت

چون وفا در سرشت و زاد نداشت
حق استاد خود بیاد نداشت

راستان رنج خود تلف کردند
زانکه در کار ناخلف کردند

پاک تن در وفا تمام آید
بدگهر نا پسند و خام آید

هر که در سیرت وفا شد گرد
ز وفا راه در فتوت برد