پسری با پدر به زاری گفت
که: مرا یار شو به همسر و جفت

گفت: بابا، زنا کن و زن نه
پند گیر از خلایق، از من نه

در زنا گر بگیردت عسسی
بهلد، کو گرفت چون تو بسی

زن بخواهی، ترا رها نکند
ور تو بگذاریش چها نکند؟

از من و مادرت نگیری پند
چند دیدی و نیز دیدم چند

آن رها کن که نان و هیمه نماند
ریش بابا بین که: نیمه نماند