ای فخر همه نژاد آدم
ای سیدهٔ زنان عالم

روح‌القدس از پی تفاخر
مهر تو نهاد مهر خاتم

سلطانت کریمةالنسا خواند
شد ذات شریف تو مکرم

راضی ز تو ای رضیةالدین
جبار تو ذوالجلال اکرم

در خدمت طالع تو دارد
سعد فلکی دو دست برهم

بر خستگی نیازمندان
پیوسته ز لطف تست مرهم

اسبی که عنان‌کش تو باشد
زاقبال شود چو رخش رستم

عمرت ندب هزار گردد
نراد فلک اگر زند دم

روح‌الله اگر چه بود عیسی
تو راحت روح و آن دل هم

موجود شداز تو جود و احسان
چونان که مسیح شد ز مریم

اقبال تو بر فزون به هر روز
در دولت خسرو معظم

آن پادشهی که خسروان را
از هیبت او فرو شود دم

از ورد و تضرعت سحرگاه
بنیاد بقای اوست محکم

با خاک در تو ز ایران راست
بر چهره صفای آب زمزم

در مدح و ثنات شاعران‌راست
تشریف و صلات خز معلم

ارواح ملک به ناله آمد
صوت تو گرفت چون ترنم

جز بر تو ثنا و مدح گفتن
باشد چو تیمم و لب یم

احباب ترا به زیر رانست
ز اقبال توبارگی و ادهم

اعدای ترا زه گریبان
طوقیست بسان مار ارقم

از قربت تو سرور و شادی
وز فرقت تو مراست ماتم

گیرد فلک ار بخشک ریشم
من در ندهم به خویشتن نم

بودی پدرم به مجلس تو
یاری سره و حریف محرم

تو شاد بزی که رفت و زو ماند
میراث به ماندگان او غم

ارجو که رهی شود ز لطفت
بر اغلب مادحان مقدم

تا هشت سپهر و چار طبع‌اند
آمیخته ز امتزاج بر هم

بادات بقا و عز و اقبال
بیش از رقم حروف معجم

ماه رمضان خجسته بادت
تا پیش صفر بود محرم