گر ترا روزی ز ما یاد آمدی
دل کجا از غم به فریاد آمدی

خرمن اندوه کی ماندی به جای
گر ز سوی وصل تو باد آمدی

کاشکی بر دست کار چاپکی
بخت ما با چشمت استاد آمدی

نام بیداد از جهان برخاستی
گر ز زلفت گه گهی داد آمدی

ور به جانی وصل تو ممکن شدی
عاشقت پیوسته دلشاد آمدی