۲۹۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۸۱

تا به مهر تو تولا کرده‌ام
از همه خوبان تبرا کرده‌ام

هر غمی کاید به روی من ز تو
جای آن در سینه پیدا کرده‌ام

کی فرود آید غمت جای دگر
چون من اسبابی مهیا کرده‌ام

در بهای هر غمی خواهی دلی
وانگهی گویی محابا کرده‌ام

بس که در امید فردا در غمت
با دل مسکین مدارا کرده‌ام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.