۳۴۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳۰

یار در خوبی قیامت می‌کند
حسن بر خوبان غرامت می‌کند

در قمار حسن با ماه تمام
دعوی داو تمامت می‌کند

از کمان ابروان کرد آنچه کرد
وای آن کز تیر قامت می‌کند

فتنه بر فتنه است زو و همچنان
غارت صبر و سلامت می‌کند

بی‌شک از حسنش ندارد آگهی
هرکه در عشقم ملامت می‌کند

وز نکورویی چو شعر انوری
راستی باید قیامت می‌کند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.