۳۰۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۰

رنگ عاشق چو زعفران باشد
هرکه عاشق بود چنان باشد

روی فارغ‌دلان به رنگ بود
رنگ غافل چو ارغوان باشد

قاصد عشق او ز ره چو رسید
کمترین پایمرد جان باشد

عشق چون در حدیث وعده شود
عدت جان خان و مان باشد

یعلم‌الله که گرد موکب عشق
گر به جانست رایگان باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.