عشق تو دل را نکو پیرایه‌ایست
دیده را دیدار تو سرمایه‌ایست

تیر مژگان ترا خون ریختن
در طریق عشق کمتر پایه‌ایست

از وفا فرزند اندوه ترا
دل ز مادر مهربانتر دایه‌ایست

بنده گشت از بهر تو دل دیده را
گرچه دل را دیده بد همسایه‌ایست

زان مرا وصلت به دست هجر داد
کز پی هر آفتابی سایه‌ایست