ای یار مرا غم تو یارست
عشق تو ز عالم اختیارست

با عشق تو غم همی گسارم
عشق تو غمست و غمگسارست

جان و جگرم بسوخت هجران
خود عادت دل نه زین شمارست

جان سوختن و جگر خلیدن
هجران ترا کمینه کارست

در هجر ز درد بی‌قرارم
کان درد هنوز برقرارست

ای راحت جان من فرج ده
زان درد که نامش انتظارست

در تاب شدی که گفتم از تو
جز درد مرا چه یادگارست