۳۴۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳

در همه عالم وفاداری کجاست
غم به خروارست غمخواری کجاست

درد دل چندان که گنجد در ضمیر
حاصلست از عشق دلداری کجاست

گر به گیتی نیست دلداری مرا
ممکن است از بخت دل‌باری کجاست

اندرین ایام در باغ وفا
گر نمی‌روید گلی خاری کجاست

جان فدای یار کردن هست سهل
کاشکی یار بسی یاری کجاست

در جهان عاشقی بینم همی
یک جهان بی‌کار با کاری کجاست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.