۳۱۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۱۷

چون از چشم بتان فسون ساز کنم
می‌زیبد اگر دعوی اعجاز کنم

وقت است که از نگاه گرم ساقی
چون نشئه به بال باده پرواز کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.