۳۱۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۳۲

در باغچهٔ عمر من غم پرورد
نه سرو نه سبزه ماند، نه لاله، نه ورد

بر خرمن ایام من از غایت درد
نه خوشه نه دانه ماند، نه کاه نه گرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.