۳۱۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۷۹

رخسار تو را که ماه و گل بندهٔ اوست
لشکرگه آن زلف سر افکندهٔ اوست

زلفت به شکار دل پراکندهٔ اوست
لشکر به شکارگه پراکندهٔ اوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.