۳۳۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۸۰

ای دیده ره ز ظلمت غم چون برون بری
چون نور دل نماند برون راه چون بری

اول چراغ برکن و آنگه چراغ جوی
تا زان چراغ راه ز ظلمت برون بری

هجران یار بر جگرت زخم مار زد
آن زخم مار نی که به باد فسون بری

آن درد دل که برده‌ای آنگه عروسی است
در جنب محنتی که ز هجران کنون بری

خاقانیا حریف فراقی به دست خون
در خون نشسته‌ای چه غم دست خون بری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.