درا تا سیل بنشانم ز دیده
گهر در پایت افشانم ز دیده

بیا از گرد ره در دیده بنشین
که گرد راه بنشانم ز دیده

مگر دان سر ز من تا خون چشمم
سوی دل باز گردانم ز دیده

چنان بر دیده بندم نقش رویت
که نقش خلد برخوانم ز دیده

گه از بازوی و ران سازم کنارت
گهی بازوی خون رانم ز دیده

چو آئی سوی خاقانی دم نزع
به دید تو دود جانم ز دیده